Great Ocean Road 2 (en aardappels zijn gepoot)

Vrijdag 6 januari 2012 weer opgestaan met een heerlijk zonnetje. Ontbijt met verse croissants op het balkon. Het kan slechter. Om half 12 vertrokken we vanuit Port Cambell voor het verkennen van het 2e stuk van de Great Ocean Road: één van de mooiste autoroutes ter wereld. Hoe bijzonder om daar over te rijden.

We stoppen bij alle bijzondere punten: Sturgess Point, The Arch, London Bridge en The Grotta. Allemaal even prachtige plekken aan de ruige zee en allemaal anders. We leren dat de kalkzandsteenrotsen in de loop van de jaren afbrokkelen door de invloed van het water en de wind om zodoende in het water te verdwijnen. De ondergrond van harde steen blijft bestaan. Dit was ook op verschillende plekken te zien.

We vervolgen de weg via Peterborough over Warrnambool naar Port Fairy. In Port Fairy, een oud Iers stadje dat vroeger Belfast heette, kijken we rond. Van hier uit waren vooral de Ieren actief met de walvisvaart. De Ierse invloeden zijn nog duidelijk zichtbaar. Aan de kust staat een koude wind en de lucht betrekt, we kunnen dus niet op strand liggen. Door de binnenlanden rijden we weer terug naar ons appartement. We eten de pasta van gister samen met verse champignons wat heerlijk smaakt en de vaatwasser doet later de rest.

Zaterdag 7 januari
Beduidend minder weer. Buiig maar wel lekker rond de 20 graden. Eerst lekker lui gedaan en besloten in Port Campbell te blijven om te overnachten vanavond. Van hieruit kunnen we namelijk één van de uitgestrektere Nationale Parken bezoeken, nl. dat van Otway aan de Great Ocean Road. Over onverharde wegen gereden en genoten van weer ander landschap en natuur. Prachtige (roof)vogels gezien op slechts meters afstand (maar jammer genoeg niet te fotograferen met onze handy camera’s). Toppunt was wel dat skippy even wachtte met oversteken toen we naar één van de mooiste surfspots reden die we hebben ontdekt: kennelijk een eerbetoon aan Henks moeder – Johanna Beach.

In het centrum van het park - via a sandy hairpin road - op zoek naar de watervallen. Eerst prachtige natuur met oa. een waterval langs een in 1938 aangeplant bos met gigantische sequoia bomen en dan het cadeautje van de dag. 199 treden en platforms afdalen om de viermondige Hopetoun Falls te bewonderen. En het was het waard.

Ter afsluiting van de dag even een biertje langs gebracht bij Lee en Dennis in Weeaproinah. Een kratje kost zo’n 40 dollar wat zo een € 32 betekent. Dus toen we daar aankwamen en zagen dat ze net de akker afkwamen omdat ze alle 140 ha hadden geplant, was een biertje zeker op zijn plek. Zij vertrokken vanavond nog terug naar hun hometown Cora Lynn. Dit om daar de laatste dagen werk te voltooien voor ze dinsdag met Wim starten met hun vakantietour, om de 28e terug te komen naar Holland.

Kortom weer een enerverende dag downunder die weer allerlei verrassingen meebracht.

Overigens nogmaals bedankt voor de berichtjes en mailtjes , het is leuk om op die manier contact te hebben met Nederland.

Tot de volgende waarbenjij.nu en... Groetjes van Anneke en Henk